De komende weken staan er drie boeken centraal in de kerkdienst. Bij de boeken lezen we een passende bijbeltekst die met het verhaal uit de boeken verbonden wordt. Op zondag 10 juli staan we stil bij het boek ‘Regeneratie’ van Eva Coolen. Deze roman vertelt het verhaal van twee meiden van 17 en 18 jaar- ze kennen elkaar van achter de kassa – die proberen hun oude leven te ontvluchten. Daar hebben ze ook alle reden toe. Gaandeweg de roman kom je erachter wat ze gedaan hebben. En je snapt dat het nooit meer goed komt. Ze slaan op de vlucht, en rijden in een auto lukraak door Nederland, om uiteindelijk nergens uit te komen.
Deze roman stelt de volgende vraag aan de orde: Kan het leven van een mens opnieuw beginnen? Aan het begin van het boek doen ze mee aan een excursie wadlopen in Groningen. En tijdens die tocht toont de gids een krab die één van zijn scharen kwijt is, maar dat precies op die plek weer een nieuwe schaar aangroeit. ‘Regeneratio heet dat’, zo legt hij uit, ‘Wedergeboorte. Vernieuwing. Verjonging. Herschepping. Herleving.’ Dat is waar deze meisjes naar verlangen: kan het leven opnieuw beginnen?
De hoofdpersoon houdt haar blik op het moment dat het woord regeneratio valt, op haar voeten gericht, die met elke stap diepe afdrukken achterlaten in de klei. Je voelt aan alles dat ze het wel graag zou willen, maar dat ze ook wel weet, dat je met alles vastzit aan jezelf, zoals je voeten aan die zware klei. Het is zoeken naar de deur die de toekomst opent, een deur ‘waar ik doorheen zou stappen, waarachter alles nog stond te gebeuren en waar ik iemand zou worden’. We lezen bij dit boek psalm 51: ‘Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest.’
Op zondag 17 juli komt het boek van Lisa Weeda ‘Aleksandra’ ter sprake. Lisa Weeda komt trouwens uit Dordt! In het boek vertelt ze de geschiedenis van haar familie, net name van haar grootmoeder Aleksandra. Deze familie komt uit de Oekraïne, en je ontdekt dat de huidige oorlog niet de eerste oorlog is in dit land! Ze reist in opdracht van haar grootmoeder naar de Oekraïne, op zoek naar het graf van haar oom Kolja, die sinds 2015 verdwenen is. Ze tuimelt dan in de geschiedenis en de lotgevallen van haar oma’s familie. Haar grootmoeder, geboren in 1924 in het Donetsbekken, werd op 18-jarige leeftijd door de nazi’s vanuit Oost-Oekraïne naar Duitsland gedeporteerd om te werken voor de Duitse oorlogsindustrie.
Weeda zegt zelf in een interview: ‘Mijn oma leeft nog, ze is 97 jaar. In 2014 ben ik met het onderzoek voor dit boek begonnen en in 2018 heb ik haar deportatieroute achterstevoren nagereisd. Mijn familie leeft in een gebied waar al honderd jaar conflict is. Mijn manier om mee te vechten is dit boek te schrijven. Het is een monument voor mijn familie die zich door al die verschrikkelijke gebeurtenissen staande heeft gehouden, steeds maar een kant heeft moeten kiezen en soms ook tegenover elkaar is komen te staan.’ We lezen Romeinen 14:1-11, waarin Paulus schrijft: ‘Hetzij wij leven, hetzij wij sterven, wij zijn van de Heer’.
Op zondag 24 juli komt het boek ‘Wachter op de morgen’ van Machteld Siegmann aan de orde. In dit boek komt Tak aan het woord, een oude man, die terugkijkt op zijn leven. Hij wacht letterlijk op de morgen. Hij woont tijdelijk bij zijn kleindochter, die moet bevallen. En daarom moet hij even het huis uit, en verblijft hij bij de buurman, en wachten ze samen op de morgen, op de geboorte van het kind. Tak vertelt aan deze buurman zijn levensverhaal, waarin hij ook eerlijk naar zichzelf durft te kijken. Ondanks zijn fouten blijft hij hoopvol naar de toekomst kijken. Het is december, de tijd van advent, de tijd van de verwachting. We lezen psalm 130, waar het gaat over wachters op de morgen.
Je hoeft de boeken overigens niet gelezen te hebben, om de dienst mee te maken!