
Ook deze zomer wil ik weer graag in de maand juli een aantal romans/ non-fictieboeken in de kerkdienst verwerken. De volgende boeken komen in de diensten voorbij:
Lisa Weeda – Aleksandra
In deze roman gaat Lisa in opdracht van haar 94-jarige grootmoeder Aleksandra naar Oekraïne, op zoek naar het graf van haar oom Kolja die sinds 2015 is verdwenen. Een verhaal over een familie tussen Oost en West, die maar niet loskomt van zijn vaderland. Een vaderland dat al voor de huidige oorlog zoveel meegemaakt heeft. Lisa Weeda is het talent van 2022, en heeft jaren in Dordt gewoond.
Machteld Siegmann – Wachter op de morgen
Dit is het tweede boek dat wordt besproken. Wachter op de morgen van Machteld Siegmann is een ontroerende roman over verbroken familiebanden en de hoop op verzoening. Omdat er een vrachtwagen zijn huis in is gereden, logeert de tweeënzeventigjarige Tak een tijdje bij Aria, zijn kleindochter. Aria is een jonge, alleenstaande kunstenares, ze woont in de stad en is acht maanden zwanger. Eerder dan verwacht, vlak voor kerst, beginnen de weeën. Tot het kind geboren is, wijkt Tak uit naar de onderbuurman, die hem aanspoort zijn levensverhaal te vertellen. Wat volgt is een even wonderlijk als meeslepend relaas over Taks kindertijd tijdens de crisisjaren, de dood van zijn moeder, over dwangarbeid, zijn huwelijken en zijn dochter Marina, die met hem gebroken heeft. Wat zal de ochtend hem brengen? Met haar debuutroman ‘De kaalvreter’ won ze De Bronzen Uil in 2020.
Eva Coolen – Regeneratio
Kan een mensenleven opnieuw beginnen? Is er zo iets als vernieuwing, herleving, wedergeboorte? Dat is de vraag in deze roman van Eva Coolen. De roman gaat over twee meisjes die achter de kassa zitten, en bij iets betrokken raken wat hun leven op zijn kop zet. Ze slaan op de vlucht, en reizen dwars door Nederland, op zoek naar een nieuw leven. Wat er precies gebeurd is, kom je langzamerhand te weten: Coolen structureert haar roman zodanig dat je om het hoofdstuk van tijd wisselt, de vlucht in het heden, de tijd voor de vlucht in het verleden. In de groene Amsterdammer staat: In haar tweede roman laat Eva Coolen overtuigend en ontroerend zien dat de maakbaarheidsgedachte keerzijdes heeft, dat je van het idee dat je alles in eigen hand hebt – het landschap, rijkdom, schoonheid en seksualiteit, je geluk kortom – in de weerbarstige praktijk doodmoe en diepongelukkig kunt worden. Coolen laat zien dat je als individu vooral een product bent van je opvoeding, je omgeving, de cultuur waarin je leeft.
Een vierde boek volgt nog!