De kerk begint langzaam weer op te starten. Het is goed om elkaar weer te ontmoeten! Nog niet iedereen durft het aan om de kerkdienst bij te wonen, daar is natuurlijk alle begrip voor. Maar het doet je goed om weer in de kerk te zijn met zoveel mensen. Ik zei vorige week zondag al in de dienst dat sommige mensen 2 jaar niet gezongen hebben. Ik kan er intens van genieten om weer samen te kunnen zingen. Ik hoorde van iemand dat ze tijdens de corona het loflied te zingen het meest gemist had
De kerk begint langzaam weer op te starten. Het is goed om elkaar weer te ontmoeten! Nog niet iedereen durft het aan om de kerkdienst bij te wonen, daar is natuurlijk alle begrip voor. Maar het doet je goed om weer in de kerk te zijn met zoveel mensen. Ik zei vorige week zondag al in de dienst dat sommige mensen 2 jaar niet gezongen hebben. Ik kan er intens van genieten om weer samen te kunnen zingen. Ik hoorde van iemand dat ze tijdens de corona het loflied te zingen het meest gemist had. Het leven was zo vlak geworden. Ze miste ook dat haar ziel opgetild werd, dat ze niet naar een ruimte kon gaan om te bidden en te zingen. Het leven was zo dor geworden. De coronatijd als een tijd om God een beetje kwijt te raken. Maar nu de coronatijd (hopelijk!) voorbij is, kan het ook goed zijn om je prioriteiten weer te verleggen, om terug te keren naar God, Hem weer te zoeken, Hem weer de lof toe te zingen uit de grond van je hart. We zongen in de dienst ook het prachtige lied van Sela: Thuis.
Welkom thuis,
hier mag je zijn.
De Vader viert een feest.
Welkom thuis,
voor wie zoek was of op reis,
te lang is weggeweest.
Welkom thuis.
Ds. Peter Barmentlo